به خشنودی اهورامزدا
ایتا، اَت، یَزه مِیده. اَهورَم. مَزدام. یَه . گامچا – اَسمچا – اُروراوسچا- وَنکهواُش. رَئوچاوَسچا- دات. یومیمچا- ویسیاپا. وهو .
تو را ای اهورامزدا، می ستایم که قانون اشا را بنیاد نهادی، کل جهان هستی و همه نعمت ها را نیک آفریدی. ( اشم وهو …)
فرارسیدن نوروز باستانی این کهن‌ترین و در عین حال دقیق‌ترین گاه شمار جهان را، از سوی خود و دیگر هموندانم، موبدان و موبدیاران و سخنرانان دینی ارجمند، به شما همکیشان فرهیخته و هم میهنان ارجمند، شادباش می گویم.
بی تردید دانش و فلسفه و حکمتی که در نهاد، هریک از این آیین های نوروزی، که برپایه سنت ما ایرانیان به گستره فرهنگی 18 کشور است، که از زمره خاک پاک ایران کهن بوده اند و هنوز هم این آیین را به دقت و با اجرای تمام جزئیات آن نگاهبانی کرده و می‌کنند.
از 10 روز پیش از تحویل سال که پنج روز نخست، به خانه تکانی گیتوی می‌پردازیم و همه چیز خانه و کاشانه را تمیز و نونوار می‌کنیم. تا پنج روز پایانی، که ما زرتشتیان گاه گاتابیو می نامیم و با سرودن گاتها کتاب آسمانی مان و درک مفاهیم انسان ساز و انسانیت گستر آن، که در انجمن مغان در 9 پایه دین، چکیده شده است، بدقت می‌آموزیم و به فرزندانمان می‌آموزانیم، به خانه تکانی مینوی دیده دل می‌پردازیم. تا آیین آتش پشت بام کردن، به پیشواز فروهرهای درگذشتگان، به آرمان این که، از انجام تمام بایستنی‌ها و شایستنی‌ها توسط ما بازماندگان، سربلند گردیده اهورامزدا را خشنود سازیم. که ایرانیان امروزی، این آِیین آتش‌افروزی تحویل سال نو را، به گونه جشن چهارشنبه‌سوری به کوچه و خیابان آورده، برگزار می‌کنند. تا سفره هفت‌سین، که نماد هفت امشاسپندان. از کتاب آسمانی و خود ما انسان ها، که نماد خداوند، برروی زمین هستیم. و به نیت « ساختن شخصیت سرشار از انسانیت و اخلاق نیکو در خود و سپنته من شدن»، برسر سفره هفت نماد عرفان ایرانی، در همان ثانیه‌ای که محور زمین، با محور خورشید در یک راستا قرار می‌گیرد، درسرتاسر گیتی، می‌نشیینیم و آیین‌های بعدی که برای شکرگذاری از خداوند یکتا و بی‌همتا و ستایش تمام راستی‌ها و نیکی‌ها در جهان، به زیارتگاه، می‌رویم. و سپس به کسانی که سال گذشته، عزیران خود را از دست داده اند، به نیت «جاسبز باد» و« نه برای پرسه» می‌رویم. تا آیین دید و بازدید نوروزی که از بزرگترهای خانواده آغاز می‌کنیم و «جشنی می‌دهیم و عیدی می‌گیرم.» تا ششم فروردین، روز زایش اشوزرتشت، پیام‌آور ایرانی که ما زرتشیتیان، نوروز بزرگ می‌نامیم. و مراسم « هفدو رو» به جای می آوریم. تا آیین « سیزده به در» که برای گرامی داشت طبیعت و سپاسداری( شکر گذاری) از آنچه که خداوند، آفریده و در اختیارمان گذارده است، به دشت و صحرا می زنیم. و شادی می کنیم و درشادی دیگر اعضای خانواده و هم میهنان، شریک می شویم. تا روز چهاردهم فروردین، که به نیت کار و کوشش کردن و سازندگی و کار آفرینی و ابادگری و ارزش افزوده ایجاد کردن، درسرتا سر سال نو، به سرِ کار خود، باز می گردیم. تا رور فروردین از ماه فروردین و چشن فروردینگان، که به بدرقه فروهرهای گذشتگان، به آرامگاه ها می رویم. وووو……
به راستی که تماما « یک دانشگاه»، به تمام معنا، سرشار از دانش و هنر و فرهنگ انسان ساز و انسانیت گستر می‌باشد. که هریک از جرئیات این آیین کهن هزاران ساله، نشان از این حقیقت دارد که پیام‌های گاتاها و تدبیر اشوزرتشت در انجمن مغان، چگونه توانسته، طبیعت دوستی را جایگزین طبیعت پرستی در آیین مهر و زمان دوستی را جایگزین زمان پرستی آیین زروانیسم نمایند، که هر یک از شما می‌توانید و هر پژوهشگر راستین می‌توانند، در مورد فلسفه نهفته در هر یک از این آیین‌های نوروزی، ساعت‌ها و روزها، برپایه آخرین دانش روز به گفت‌وگو بپردازد و در پایان، به این راستی (حقیقتی) که شاعر بزرگ ایرانی، رسیده است برسد و برساند که : « نوروز همان پاسخ دندان شکن ما ایرانیان» با چند هزار سال تاریخ و فرهنگ و مدنیت متکی بر حقوق بشر آن، بوده و می‌باشد که چنان استوار و پا برجا، در برابر هجوم باور و فرهنگ بیگانگان، از یونانی گرفته تا دیگر اَن ایرانیان (Aniranyan)، که در پی بر انداختن ما، بوده‌اند. بوسیله برخورد با این چنین « کهنه کتاب » سرشار از « فرهنگ انسانیت محوری»، همچون نوروز، روبرو گردیده‌اند. که هیچ یک، نتوانسته‌اند که این آیین‌ها را که در عین سادگی و پاکی، سرشار از بزرگی و بزرگ منشی است، را نه تنها در بین ما ایرانیان ساکن سرزمین « گربه سان» ایران امروزی. که به ایرانیانی که در 18 کشور که به ظاهر، از میهن ما جدا شده، ولی در فرهنگ ایرانی باقی مانده‌اند، زندگانی می‌کنند و هنوز هم نوروز و آیین‌های ریشه‌ای آن‌را، گرامی دارند که در همان لحظه‌ی سال تحویل، بر سر سفره هفت‌سین یکسان با ما، که نشان از هفت پایه عرفان ایرانی دارد، می‌نشینند، و این جشن فرخنده تاریخ ساز و وحدت افزا را گرامی می‌دارند. به راستی (حقیقا) « نوروز، همان پاسخ دندان شکن ما ملت بزرگ ایران، به دشمنان میهن و هم‌میهنان عزیزمان بوده است.»
نوروز باستانی و آیین های پرمفهوم انسان ساز و فرهنگ گستر آن، برهمگی شما فرهیختگان، فرخنده باد. امید که سال تازه، سالی سرشار از شادی، تندرستی و شادکامی باشد. که همگی بتوانیم به مفاهیم، پشت هرباور و فرهنگ و آیینی نیاکان با فر و شکوه مان، با برپایه آخرین دانش روز، به پژوهش به پردازیم. و در میانه ی خرد دانا و وجدان بیدار ( آترسچا و مننگهسچا) به اجرا بگذاریم، که فرهنگ آموزیم و مدنیت متکی برحقوق بشر بگسترانیم.
امید بیشتر اینکه، به یاری خدای یکتا، کوشش پزشکان و پیراپزشکان، و پژوهش دانشمندان، این ویروس جهانگیر covid19، نیز مهار و کنترل گردد. وضعیت عادی در جهان استوار و آسایش گیتوی و آرامش مینوی بیشتر، بیش از پیش، به همگی شما هم میهنان و دیگر جهانیان باز گردد. به یاری اهورامزدا .
تن تان سالم و پرتوان، خردتان دانا و پویا و وجدانتان هشیار و بیدار باد.
موبد دکتر اردشیر خورشیدیان
رییس انجمن موبدان تهران
انارام ایزد و اسفند ماه 3758 دینی زرتشتی، برابر با 24/ اسفند / 1399
-----------------------------
