پیام انجمن موبدان تهران به هفتمین گردهمایی ارگان های زرتشتیان سراسر کشور

 

به نام اهورامزدا ، خداوند جان وخرد

یاران و یاوران نیک نگر و دور اندیش

گرامی سران و بزرگان جامعه زرتشتیان ایران، شرکت کننده در هفتمین گردهمایی ارگان های زرتشتی سراسر کشوراهورایی ایران عزیز در یزد
با درود وسپاس ، جشن آبان گان برشما خجسته و فرخنده باد .

دنیای امروز ، دنیای سرعت است. دنیای شتاب در پیشرفت است. اما ما زرتشتیان چه؟ براستی چرا داریم ازنظر مادی ومینوی، مرتب پس می رویم ؟
فکر نمی کنید که زمان آن رسیده است که : به راستی « چشم ها را بشوییم و جور دیگر بیا ندیشیم .»
باید بپذیریم که : ما به نسبت پیش، کمتر زرتشتی هستیم و به آموزش های دینی و فرهنگی خود، رفتار می کنیم !
روزی ما زرتشتیان: سر آمد راستگویان و درست کرداران جهان بودیم ... سرآمد آباد گران بودیم ... سرآمد مقاومت و ایثار بودیم ... سرآمد پاسداری از ارزش های انسانی بودیم...
و آیا به راستی اکنون هم، همانیم که بودیم و همانیم که شایسته آن هستیم و باید باشیم ؟

بی تردید هرکدام از ما، عمر محدودی داریم و روزی باید این دنیا را ترک کنیم.
و می دانیم که می توانیم مانند زرتشتیانی معاصر همچون آذرگشسب ها . شهزادی ها . ارباب جمشید ها و میرزا سروش ها وحتی فردوسی ها و آرش ها و رستم ها باشیم و نام نیک ازخود برجای گذاریم .
و هم می توانیم که همانند بسیاری از افرادی باشیم که با روز مرگی، عمر گران مایه را به سر آوردند !
براستی ما اداره کنندگان امور مدنی و فرهنگی جامعه، باید همواره یادمان باشد که : چه بخواهیم و چه نخواهیم الگو ی رفتاری مردم ، به ویژه جوانان هستیم .
و در هر ارگانی که مشغول خدمت می باشیم، باید اصل « فرشکرد» که یکی از بن پایه های 9 گانه دین زرتشتی است ، را هرگز از یاد نبر یم.
براساس این دستور اهورائی : برای یک زرتشتی حتی ایستادن و در جا زدن ، جایز نیست ؟ به ویژه درجهان امروز که « عصر نانو ثانیه ها» ست و ایستادن ، عقب رفتن است .
همواره باید یادمان باشد که : واژه اوستایی«هنجمن» به مکانی گفته می شود که رودهای کوچک به یکدیگر می پیوندند تا رودهای بزرگ تر به وجود آورند و روستاها و شهرهای بزرگتری را سازنده باشند.
و هرکدام از ما اعضای انجمن ها و سازمان های زرتشتی، رودی هستیم که از گذرگاهی آمده ایم و صاحب اندیشه و تجربه مستقل می باشیم که می توانیم با هم اندیشی ، تعیین کردن دقیق هدف، برنامه ریزی درست و تقسیم کار برپایه اساسنامه و قانون، استقرار مدیریت منطقی وکارساز و استفاده از همه امکانات مادی ومینوی که دراختیار داریم وآنگاه همازوری ، رودی بزرگ پدید آوریم ، تا جامعه به ظاهر کوچک و در باطن بزرگ زرتشتی را از این بن بست بزرگ خارج کرده و نقش تعیین کننده و سازنده تری را درایران و جهان داشته باشیم.
زبان دری را فراموش نکنیم. خط دین دبیره را بیاموزیم و به فرزندانمان بیاموزانیم. دست کم در مجالس خودمانی وعروسی ها ، لباس سنتی خودمان رابپوشیم، سنت ها را پاس بداریم. به عمق دین وفرهنگ خود واقف شویم و به آنچه که شایسته انسان نیک اندیش و راست کردار زرتشتی است عمل کنیم.

و اگر جرات نداریم که دروغ گویان و دروغ پرستان را رسوا کنیم و با آنها مبارزه نماییم و دست کم با آنها یار و همازور نشویم.
« تن » را پرتوان ونیرومند ، « خرد » را دانا وپویا ، « وجدان » را هشیار و بیدار نگاه داریم.
با آرزوی سلامتی و دیرزیوی و شادزیوی برای شما دین داران ودین یاوران فرهیخته و اندیشمندان و کوشندگان جامعه خوشنام زرتشتی .

مهرافزون، دروغ نابود، راستی پیروز باد .
انجمن موبدان تهران
آبان ایزد وآبانماه 3746دینی زرتشتی - چهارم آبان 1387

یزد - سالن بزرگ چمی